Reis naar het Vaticaan voor Ailbertus van Antoin

Reis naar het Vaticaan voor Ailbertus van Antoin: zaligverklaring, een lang proces...

Het doel van dit initiatief is alles in het werk te stellen om de reputatie van de abdij niet te schaden en alle mensen die door de eeuwen heen het voorbeeld van Ailbertus van Antoing hebben gevolgd, niet wordt aangetast.

Bedenk dat het alleen maar in het belang van de Rooms-Katholieke Kerk kan zijn om zo'n belangrijke abdij te steunen door de aantoonbare, diepe en langdurige betrokkenheid van zoveel mensen bij de verering van Ailbertus van Antoing te eren. Een afwijzing van het Positio om formele redenen zou een groot verlies zijn voor alle betrokkenen. Immers, de emotionele diepte en breedte van de verering van Ailbertus is zeker niet uit het niets ontstaan.

Er zijn vele redenen om onze Positio te steunen en goed te keuren.

- Er is geen bewijs van verering in de periode van 1122 tot 1534. In deze periode vonden echter verschillende oorlogen, plunderingen en plunderingen plaats, waardoor dit bewijs vrijwel zeker verloren is gegaan.

- Als er vanaf 1620 weer naar bewijs werd gezocht, kan dit worden gezien als bewijs dat er kennis was over de waarde van verering. Anders zou er niet naar botten zijn gezocht.

- De deugd van Ailbertus van Antoing is dat hij zijn rijkdom, inclusief zijn adellijke status, opgaf om de armen te helpen en verschillende kapellen te bouwen. Hij gaf zijn zwaard en kroon op om als eenvoudige man te leven als symbool van menselijkheid. Dit is schriftelijk vastgelegd in de annalen van de Abdij van Rolduc en komt tot uitdrukking in zijn beeldhouwwerk.

- Norbertus, een erkende heilige, had de deugden en waardigheid van Ailbertus overgenomen, die in dit opzicht als zijn leermeester kan worden beschouwd. Norbertus werd als heilige vereerd in 1582, heilig verklaard door Gregorius VIII in 1582, Ailbertus is nog niet heilig verklaard. Toch komen de Norbertijnen vandaag de dag nog steeds naar de Abdij Rolduc als teken van verering van Norbertus' leraar, die Ailbertus was. Norbertus leefde als erkende heilige dus in de voetsporen van Ailbertus. Dit is schriftelijk vastgelegd en kan worden beschouwd als een bewijs van de deugden van Ailbertus.

- Documenten over Ailbertus zijn gedeponeerd in de keizerlijke kathedraal van Aken (cultureel werelderfgoed en bedevaartsoord), hoewel ze verloren zijn gegaan. De archiefnummers bestaan nog, maar de archieven zijn helaas leeg. Als documenten over Ailbertus in de kathedraal van Aken worden bewaard, kan dit ook worden gezien als een teken van zijn verering.

- In de documenten van de Bolonisten (1607-1636) staat dat er over Ailbertus werd geschreven. Deze documenten zijn echter ook verloren gegaan. Het boek is gedeponeerd aan de Universiteit van Leuven, maar de pagina met de gegevens van Ailbertus is eruit gescheurd. Een foto van het boek met de uitgescheurde bladzijde kan eventueel geleverd worden.

- De abdij van Rolduc is de oudste en meest eerbiedwaardige abdij van Nederland. Het is de thuisabdij van de Nederlandse koninklijke familie, zoals blijkt uit verschillende bezoeken, meest recent van koning Willem Alexander en de onthulling van de Wilhelminazuil.

- De abdij wordt beschouwd als het oudste Nederlandse architectonische monument, wat het belang van de abdij in dit opzicht benadrukt in Nederland en daarbuiten in de Benelux-landen.

- Het door Ailbertus gestichte seminarie wordt vandaag de dag nog steeds geleid in het grote seminarie van de abdij. In 1974 wijdde de toenmalige kardinaal Ratzinger, de latere paus Benedictus 16, deze gebouwen in. Dit zou zeker niet gebeurd zijn als Ailbertus geen verering waard was geweest.

- Ailbertus was bescheiden in zijn gedrag en wilde nooit op de voorgrond treden, zodat verering van zijn persoon in tegenspraak was met zijn basisgevoel. Dit is misschien precies de reden waarom hij pas in een laat stadium werd erkend als een persoon die het waard was om vereerd te worden.

- Het kan niet zo zijn dat al die mensen die zich 200-300 jaar lang op de geschiedenis en de persoon van Ailbertus hebben gericht, zich hebben vergist. De voorbeden die vanaf die tijd tot op de dag van vandaag zijn doorgegaan, bewijzen ook de verering van Ailbertus van Antoing. Dit mag niet worden afgedaan als afgoderij. Deze mensen hebben zich niet vergist toen ze dit deugdzame voorbeeld van Ailbertus volgden.

- Zonder Ailbertus zou de abdij van Rolduc nooit hebben bestaan, evenmin als de honderden en honderden priesters die er door de eeuwen heen zijn opgeleid. Dit jaar zullen nog eens acht seminaristen tot priester worden gewijd. Ook veel van de sociaal prominenten die in de Abdij van Rolduc naar school gingen, zouden niet op de door Ailbertus geïnitieerde manier zijn begeleid. Hun succes in de maatschappij was gebaseerd op de houding van menselijkheid die in de abdij werd geïnternaliseerd en waarvan Ailbertus het voorbeeld was.

- Veel kinderen en latere studenten werden naar Ailbertus vernoemd/gedoopt.

- Het inmiddels wereldberoemde initiatief "Youth in Dialogue" wordt in de abdij van Rolduc georganiseerd, mede omdat de spirituele achtergrond van Ailbertus dit mogelijk maakt. Jongeren van over de hele wereld komen naar de abdij om elkaar te ontmoeten. De rolmodellen die geëerd worden door de Martin Buber Plaquette (Gorbatsjov, Koningin Silvia van Zweden, Obama, Weizsäcker, Kasparov, Helmut Schmidt en vele anderen) worden in Abdij Rolduc ontvangen. De deugden van Ailbertus vormen de basis van de menselijke houding die in de Abdij Rolduc heerst. De jongeren komen als vreemdelingen en vertrekken als vrienden voor het leven. Dit komt overeen met de leer van Ailbertus, die zei en voorstond dat mensen elkaar moeten helpen en voor elkaar moeten opkomen.

- De zoektocht naar zijn stoffelijke resten begon in 1620, omdat hij het waard werd geacht om vereerd te worden. De toenmalige abt werd echter op het verkeerde been gezet en moest teleurgesteld terugkeren.

- Voortzetting van de verering vond inderdaad plaats, maar kan slechts gedeeltelijk worden bewezen, omdat er verschillende oorlogen plaatsvonden waarbij ook archieven werden vernietigd. Abt Heyendaal (1712 tot 1732) en abt Hagen (1758-1795) zochten naar de overblijfselen. In 1895 werd een deel van de overblijfselen (vertaling) overgedragen aan Abdij Rolduc.

- Het bewijs van de goedkeuring van het beeld van Ailbertus door de bisschop bewijst de kerkelijke instemming met de eerwaardigheid.

- De kapel in Sechtem is gebouwd op een eerdere, grotere kerk die werd verwoest. In dit opzicht is er bewijs van verwoesting op de begraafplaats van Ailbertus. Overeenkomstige uittreksels uit de kroniek van Sechtem zijn beschikbaar.

Met het oog op al deze ongelooflijke tekenen van verering hopen wij als lokale pleitbezorgers op genade van het Vaticaan, genade voor het feit dat in een bepaald tijdperk, door oorlogen en andere omstandigheden, tekenen van verering die zeker aanwezig waren vandaag niet volledig kunnen worden gepresenteerd.

Viaggio in Vaticano per Ailbert van Antoign beatificazione, un lungo processo...

Lo scopo di questa iniziativa è quello di fare tutto il possibile per non danneggiare la reputazione dell'abbazia e deludere di tutte le persone che hanno seguito l'esempio di Ailberto di Antoing nel corso dei secoli.

Considerate che non può che essere nell'interesse della Chiesa cattolica romana sostenere un'abbazia così importante onorando l'impegno dimostrabile, profondo e di lunga data di tante persone nella venerazione di Ailberto di Antoing. Un rifiuto della Positio per motivi formali sarebbe una grande perdita per tutti gli interessati. Dopotutto, la profondità e l'ampiezza emotiva della venerazione di Ailberto non sono certo nate dal nulla.

Ci sono molte ragioni per sostenere e approvare la nostra Positio.

- Non ci sono prove di venerazione nel periodo che va dal 1122 al 1534. Tuttavia, in questo periodo si sono verificate diverse guerre, saccheggi e razzie, il che significa che queste prove sono andate quasi certamente perdute.

- Se le prove sono state cercate nuovamente a partire dal 1620, ciò può essere considerato una prova del fatto che si era a conoscenza del valore della venerazione. Altrimenti non ci sarebbe stata alcuna ricerca di ossa.

- La virtù di Ailberto di Antoing è quella di aver rinunciato alle sue ricchezze, compreso il suo status nobiliare, per aiutare i poveri e costruire diverse cappelle. Rinunciò alla spada e alla corona per vivere da semplice uomo come simbolo di umanità. Ciò è riportato per iscritto negli annali dell'Abbazia di Rolduc ed è espresso nella sua scultura.

- Norberto, riconosciuto santo, aveva adottato le virtù e la dignità di Ailberto, che in questo senso può essere considerato il suo maestro. Norberto fu venerato come santo nel 1582, canonizzato da Gregorio VIII nel 1582, mentre Ailberto non è ancora stato canonizzato. Tuttavia, i norbertini si recano ancora oggi all'Abdij Rolduc in segno di venerazione per il maestro di Norberto, che era Ailberto. Norberto, come santo riconosciuto, ha quindi vissuto sulle orme di Ailberto. Ciò è documentato per iscritto e può essere considerato una prova delle virtù di Ailberto.

- I documenti su Ailberto sono stati depositati nella cattedrale imperiale di Aquisgrana (patrimonio culturale mondiale e meta del pellegrinaggio), anche se sono andati perduti. I numeri di archivio esistono ancora, ma gli archivi sono purtroppo vuoti. Se i documenti su Ailbertus sono depositati nella cattedrale di Aquisgrana, questo può essere visto anche come un segno della sua venerazione.

- Nei documenti dei Bolonisti (1607-1636) si legge che si parla di Ailbertus. Tuttavia, anche questi documenti sono andati perduti. Il libro è stato depositato presso l'Università di Lovanio, ma la pagina con i dettagli di Ailbertus è stata strappata. Se necessario, è possibile fornire una foto del libro con la pagina strappata.

- L'Abbazia di Rolduc è la più antica e venerabile abbazia dei Paesi Bassi. È l'abbazia di casa della famiglia reale olandese, come testimoniano le varie visite, la più recente quella del re Willem Alexander e l'inaugurazione della Colonna di Guglielmina.

- L'abbazia è considerata il più antico monumento architettonico olandese, il che sottolinea l'importanza dell'abbazia in questo senso nei Paesi Bassi e non solo nei Paesi del Benelux.

- Il seminario fondato da Ailbertus è ancora oggi gestito nel seminario maggiore dell'abbazia. Nel 1974, l'allora cardinale Ratzinger, poi Papa Benedetto 16, consacrò questi locali. Ciò non sarebbe certamente accaduto se Ailberto non fosse stato degno di venerazione.

- Ailberto aveva un comportamento modesto e non voleva mai essere in primo piano, per cui la venerazione della sua persona contraddiceva il suo sentimento di base. Forse è proprio questo il motivo per cui fu riconosciuto come persona degna di venerazione solo in un secondo momento.

- Non è detto che tutte queste persone che si sono concentrate sulla storia e sulla persona di Ailberto per 200-300 anni si siano sbagliate. Anche le intercessioni che sono continuate da allora fino ad oggi dimostrano la venerabilità di Ailberto di Antoing. Questo non deve essere screditato come idolatria. Queste persone non si sono sbagliate quando hanno seguito l'esempio virtuoso di Ailberto.

- Senza Ailberto, l'Abbazia di Rolduc non sarebbe mai esistita, così come le centinaia e centinaia di sacerdoti che vi si sono formati nel corso dei secoli. Quest'anno, altri otto seminaristi saranno ordinati sacerdoti. Allo stesso modo, molti dei personaggi di spicco sociale che hanno frequentato la scuola o il convitto dell'Abbazia di Rolduc non sarebbero stati accompagnati nel modo in cui Ailbertus li ha avviati. Il loro successo nella società si basava sull'atteggiamento di umanità interiorizzato nell'abbazia, esemplificato da Ailbertus.

- Molti bambini e in seguito studenti sono stati battezzati con il nome di Ailbertus.

- L'iniziativa "Giovani in dialogo", ormai famosa in tutto il mondo, è ospitata dall'Abbazia di Rolduc, in parte proprio perché lo sfondo spirituale di Ailbertus lo rende possibile. Giovani di tutto il mondo vengono all'abbazia per incontrarsi. I modelli onorati dalla Targa Martin Buber (Gorbaciov, la Regina Silvia di Svezia, Obama, Weizsäcker, Kasparov, Helmut Schmidt e molti altri) sono ospitati ad Abdij Rolduc. Le virtù di Ailbertus sono alla base dell'atteggiamento umano che si respira all'Abbazia di Rolduc. I giovani arrivano come estranei e se ne vanno come amici per la vita. Questo corrisponde agli insegnamenti di Ailbertus, che diceva ed esemplificava che le persone devono aiutarsi e sostenersi a vicenda.

- La ricerca dei suoi resti iniziò nel 1620, poiché era considerato degno di venerazione. Tuttavia, l'abate dell'epoca fu messo sulla strada sbagliata e dovette tornare indietro deluso.

- La venerazione continuò, ma può essere provata solo in parte, poiché si verificarono diverse guerre, durante le quali vennero distrutti anche gli archivi. L'abate Heyendaal (1712-1732) e l'abate Hagen (1758-1795) cercarono i resti. Nel 1895, una parte dei resti (traduzione) fu trasferita all'Abdij Rolduc.

- La prova dell'approvazione del vescovo della statua di Ailbertus dimostra l'accordo ecclesiastico con la dignità dell'onore.

- La cappella di Sechtem è costruita su una precedente chiesa più grande che fu devastata. A questo proposito, ci sono prove della devastazione del luogo di sepoltura di Ailbertus. Sono disponibili estratti corrispondenti della cronaca di Sechtem.

Alla luce di tutti questi incredibili segni di venerazione, noi come sostenitori locali speriamo nella misericordia del Vaticano, misericordia per il fatto che in una certa epoca, a causa delle guerre e di altre circostanze, i segni della venerazione che erano certamente presenti non possono essere presentati integralmente oggi.